بسم الله الرحمن الرحیم
معلم ریاضی هم معلم های ریاضی قدیم!
قدیما معلم ریاضی حکم یه غول بی شاخ و دم رو داشت! بچه ازننه و باباش حساب نمی برد ولی از معلم ریاضیش وحشت داشت! و وای به حالش بود اگه نمره کم می گرفت! از ترس جریمه  و کتک روم به دیوار و گلاب به روتون خودشو خیس می کرد!! ولی تو این دوره و زمونه بعضی معلم ریاضی ها شدن عینهو معلم ورزش! مثلا معلم ریاضی خواهرم اول سال بهشون گفته هرکس نمره کم بگیره باید به ازای هر امتحانی که کم گرفته پانصد تومان بده! در غیر این صورت باید به اولیاش بگه که بیاد به مدرسه!
یعنی به همین راحتی و بدون هیچ ترس و دلهره ای می تونن با پانصد تومن ناقابل نمره کم رو از اولیاشون پنهون کنن و تازه دیگه از دعوا وکتک هم هیچ خبری نیست در عوضش آخر سال که این پانصد تومن ها جمع شد باهاش میرن سینما و یا یه جعبه شیرینی تر و یا چیز دیگه ای میخرن و باهمین معلم ریاضی نوش جون می کنن یعنی با نمره کم برو صفا سیتی!!
آدم شاخ در میاره ! من اگه جای این دانش آموزها بودم تند تند نمره کم میگرفتم و به بقیه هم می گفتم کم بگیرین که سفر چند روزه هم بریم خارج استان.
جالب اینجاست که به جای اینکه دانش آموزها حوصله درس وکلاس رو نداشته باشن معلم حوصله درس دادن رو نداره و زود کلاسو تعطیل میکنه و یا با گوشی تلفن همراهش برای برو بچه های اهل دل آهنگ میزاره و عکس نشون میده در کل بی خیال ریاضی و درس میشه ،اصلا ریاضی کیلویی چند؟! اصلا دانش آموز میخواد ریاضی بخونه که چی بشه؟!
مهم جمع و تفریق بود که یاد گرفت.واقعا جا داره به چنین معلم باذوق و هنری و دارای ایده های خلاق آفرین و دست مریزاد بگیم تا الگویی باشه برای بقیه معلم های خشن و جدی!!