سلام
( مطلبی در رابطه با پست " معلم ریاضی خلاق " )

با همسرم درمورد مدرسه ومعلمهایش صحبت میکردیم،همسرم درصحبتهایش به این نکته اشاره میکرد که باید فضاهای آموزشی را گسترش داد تا دیگر هیچ دانشجو و دانش آموزی  دغدغه وبهانه ای برای درس نخواندن نداشته باشد و با فکر باز به علم خود بپردازد. او معتقد است باید از همان ابتدا (دوران مدرسه) فرزاندان را به علم آموزی تشویق کرد ، باید اهداف را به آنها شناساند تا بتوانند در زندگی آینده خود علاوه بر اینکه پیشرفت هایی برای خود واطرافیانشان داشته باشند بتوانند به زکات علم خود نیز بپردازند!
اما سؤالی که برای من بوجود آمد این بود : چگونه ؟ آیا وجود امکانات رفاهی برای دانش آموزان به تنهایی کافی است ؟ پس نقش معلمان در این میان چه میشود؟ یادش بخیر زنگ انشاء که موضوع انشاء هایمان شده بود : "معلمی شغل انبیاست" اما آیا امروزه معلمان ما شغل انبیا را پیشه ی راه خود قرار داده اند ؟ آیا سطح سواد امروزی ها با سطح سواد پدر ومادرهایمان قابل مقایسه است؟ قدیمی ها حق دارند که میگویند دیپلم هم دیپلم قدیم ! (میدونین چیه ؟مدرک کارشناسیه من در برابر دیپلم مادر بنده مثل مدرک کلاس پنجمی در برابر کارشناسی ارشده! )
دلخورم از دست معلمهای امروزی....زمان ما یک آلبوم یا دفترچه خاطرات دست دانش آموز مساوی می شد با اخراج دانش آموز! اما حالا بماند که علاوه بر آوردن گوشی همراه توسط دانش آموز به مدرسه ، مساوی میشود با همراهی خود معلم با دانش آموز !
دلخورم از دست معلمهای امروزی ....... آخر هیچ کس نیست بگوید : "معلم"  شما که اسمت اینقدر پرمحتوا و با ارزش است وحرفهای زیادی در خودش جای داده ، مگر غیر از این است که مدرسه خانه ی دوم ماست ومعلمانش خانواده ی دوم ؟
دلخورم از دست معلمهای امروزی ..... مگر غیر از این است که مدرسه محل تعلیم وتربیت دانش آموزان است وخانواده ها با هزار امید وآرزو فرزندان خود را روانه ی مدرسه میکنند پس چرا در قبال تعلیم وتربیت فرزندان کوتاهی میکنید؟
من نگران آینده ی دانش آموزان واین نوگل های مملکت عزیز اسلامی هستم !
من نگران خواهرنوجوانم هستم که درمقطع سوم راهنمایی تحصیل میکند ودر سن رشد میباشد ؛ دختربیچاره با هزار ذوق وشوق در مسابقه آشپزی مدرسه شرکت میکند وبرنده میشود آنوقت مدیر ومعلم مدرسه تابلوی نقاشی فانتزی که از گفتن شرح آن معذورم هدیه میکنند ودلشان به این خوش است که دختر در سن بلوغ را تشویق میکنند ونمیدانند اینگونه تشویق به چه قیمت میتواند باشد؟...
در ضمن این صحبت ها، دست پدر ومادرعزیزم را میبوسم زیرا در این 25 سال عمر با ارزشی که خداوندبه من هدیه نموده علاوه بر وظیفه پدر و مادری معلم واقعی بنده هم بودند ، این دو بزرگوار برای من وخواهرانم تلاش بسیار نموده اند وما را با کلام وحی آشنا نمودند وآن را سر لوحه و راهنمای ما قرار داده اند ! (من وخواهرانم سلامتی وطول عمررا برایشان آرزومندیم)
میدانم سرتان را درد آوردم اما خوب است بدانید نتیجه صحبت های من وهمسرم این شد که بهتراست قبل از هر چیزاول به تربیت معلم ها بپردازیم!
موفق باشید
اللهم عجل لولیک الفرج